آقای مجیدی این رسمش نیست
روزنامه هفت صبح، ساعد برقی| بعد از هربازی حتی بازی موفقیت‌آمیز و یک برد دیرهنگام، حتی پس از حفظ فاصله سه امتیازی با نزدیک‌ترین تعقیب کننده، حتی پس از رای مثبت کمیته استیناف و …همیشه باید چهره عبوس و شاکی مجیدی را ببینیم و لحن تهاجمی‌اش که هر کنفرانس مطبوعاتی را به محلی برای گردگیری با مخالفانش و رجزخوانی تبدیل می‌کند. چرا آقای مجیدی؟ تو که موفقی، تو که برنده هستی چرا هوادارانت را با این ادبیات مستمر محک می‌زنی؟
فکر می‌کنی باید با این کلام و با این چهره همیشه در نقش مطالبه گر ظاهر باشی؟ فکر می‌کنی راه موفقیت از این مسیر عبور می‌کند؟این که نباید به طرف مقابل رو داد؟ راه موفقیت از ادبیات تحقیر، از ادبیات غیظ می‌گذرد؟یک دهه قبل بود که رفته بودی برنامه نود. برنامه‌ای که همه منتظرش بودیم در نهایت به یکی از تلخ‌ترین و عبوس‌ترین برنامه‌های تلویزیون بدل شد و تو در تمام مدت با چهره‌ای شاکی پاسخ‌های خنثی و کوتاه به سوال‌های عادل می‌دادی.
موفقیت تو در امر مربیگری قابل تحسین است (هرچند تا رسیدن به ثبات این روزها دو سه بار طرفداران استقلال را در دوره‌های قبل هول و تکان داده بودی ) اما این ثبات و این موفقیت باید به یک منش بزرگوارانه بدل شود. اما فرهاد چنین تصمیمی ندارد. او جمعه در حمایت از سیاوش یزدانی (که یکی از بهترین بازیکنان لیگ امسال است )گفته که هیچکدام از مدافعان تیم ملی ناخن انگشت یزدانی هم نمی‌شوند! این چه ادبیات زشتی است آقای مجیدی؟
چرا باید در حمایت از بازیکنت، مدافعانی مثل مجید حسینی، پورعلی گنجی، شجاع خلیل زاده و کنعانی زادگان را تحقیر کنی؟هرکسی یک مقدار، فقط یک مقدار فوتبال بفهمد متوجه می‌شود که این چهار مدافع هیچ کم و کسری نسبت به یزدانی ندارند. چرا این‌گونه سخن می‌گویی؟(همین جا بگویم که پنالتی گرفته شده برای استقلال در بازی با هوادار کاملا درست بود و پنالتی ادعایی هوادار و برخورد توپ با دست بازیکن استقلال بعید است مشمول خطای پنالتی باشد. می‌ماند جریمه اشتباه بچگانه سیاوش یزدانی که خب درباره‌اش مطمئن نیستم.)
آقای مجیدی، استقلال تو، استقلال امسال تیم منسجم و پرمهره و قدرتمندی است. بازیکنان خوب و درجه یک زیاد دارد که بخشی ازآن ناشی از دقت تو در پیدا کردن مهره‌های مناسب و بازی گرفتن ازآنهاست. بر این موهبتت پافشاری کن. جاه طلب باش و بجنگ اما تولید نفرت نکن. تو فرهاد مجیدی هستی. احتمالا مهم‌ترین بازیکن استقلال در پس از انقلاب (شخصا جباری و حیدری و چنگیز را در جایگاه بالاتری قرار می‌دهم اما خب طرفداران استقلال این لقب را شایسته تو می‌دانند ) منطبق بر جایگاهت رفتار کن.
در تاریخ فوتبال پس از انقلاب ما کم نداشته‌ایم مربیانی که با کلماتشان اعصاب فوتبالدوستان را برهم می‌ریخته‌اند. متخصصین ادبیات غیظ،ادبیات نفرت،ادبیات تحقیر. و چه اسم‌های بزرگی هم در این مجموعه قرار دارند. سرسلسله‌شان محمد مایلی‌کهن بود و بعدها علی دایی و امیر قلعه‌نویی و در دوره‌ای هم علی کریمی.
و تو در همین تاریخچه کوتاه مربیگری ات در این تولید عصبیت و پرخاش، همه آنها را جا گذاشته‌ای. موفقیت در یک قدمی‌ات است. همه چیز هم بر وفق مرادت است، چه به لحاظ مهره و چه تصمیمات قضایی. پس آرام باش و از این موقعیت که بازیکنانت کمتر راهی اردوها می‌شوند بیشترین استفاده را کن. مگر نه این که در همین اردوها پرسپولیس میلاد سرلک را از دست داد؟
