سرگیجه سیما با رمز فوتبال و انفعال
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون| در چند روز اخیر تلویزیون با انتقادهایی فزاینده مواجه شدهاست و افکار عمومی و رسانهها از آن پاسخ شفاف و صریح میخواهند. در این میان دو مورد پررنگتر از بقیه است: حقپخش فوتبال و انفعال در ماجرای آب شهرکرد و همدان. این اتفاق در حالی رخ میدهد که مدیریت کنونی صداوسیما با شعار شفافیت روی کار آمد و در نخستین روزها تصمیم گرفت هر آنچه از اعتراض و مطالبه مردم است را پوشش دهد…
مورد اول| ماجرای حقپخش
درآمدی که از حقپخش مسابقات فوتبال در کشورهای پیشرفته نصیب باشگاهها میشود، قابلتامل است و حلال بسیاری از مشکلات آنها. باشگاههای ایرانی هم سالهاست خواهان دریافت چنین حقی هستند اما همچنان مسئله حل نشده. در آستانه شروع مسابقات لیگ برتر ماجرا وارد فاز تازهای شد تا جاییکه باشگاه استقلال اعلام کرد فقط عوامل پخش زنده بازیهای خانگی این تیم حق ورود به ورزشگاه آزادی را دارند. کمی بعد نامه مشترک این باشگاه و پرسپولیس به صداوسیما منتشر شد.
مجریان فوتبال برتر (احمدی و میثاقی) اما مدعی شدند تلویزیون حقپخش باشگاهها را پرداخت کرده است. برخی رسانهها پاسخ آنها را قانعکننده ندانستند و حالا گزارشی در روزنامه فرهیختگان منتشر و روی دیگری از ماجرا عیان شده است: «اگر هر فصل استقلال و پرسپولیس ۵۸ بازی لیگ و ۲ بازی جامحذفی انجام بدهند، صداوسیما تنها برای تبلیغ در زمان این بازیها ۳۱هزار میلیارد تومان درآمد کسب میکند. این در حالی است که صداوسیما فقط ۷.۵میلیارد تومان به حساب خزانه واریز کرده.» آیا احمدی و میثاقی که تریبون تلویزیون در این ماجرا شدهاند، پاسخی قانعکننده خواهند داشت؟ یا باز هم اعتراض باشگاهها را نادرست میدانند؟
مورد دوم| پوشش تصویری مسابقه استقلال
قصه فوتبال به همینجا ختم نمیشود. تلویزیون مسابقه اخیر استقلال تهران در ورزشگاه آزادی را طوری پوشش داد که تبلیغات محیطی دور زمین دیده نشود. روز گذشته درباره جزئیات ماجرا نوشتیم و فقط میماند یک نقلقول که خبرآنلاین منتشر کرده: «به گفته یکی از مدیران استقلال این نحوه فیلمبرداری در ٢ بازی باعث خسارت ٣٠میلیاردی به استقلال شده است.» علاوه بر این کاری که شبکه سه با کیفیت بصری این بازی کرد، مصداق توهین به مخاطبان بود تا جاییکه پرسپولیسیها هم معترض این اتفاق شدند. بهنظر میرسد لج و لجبازی ادامه خواهد داشت.
مورد سوم| ماجرای اعتراضهای بیآبی
معضل بیآبی هموطنانمان در شهرکرد و همدان یکی از مسائل مهم این روزهاست. تلویزیون و در راس آن شبکه خبر، واکنشی منطقی به ماجرا نداشته و همین اعتراض افکار عمومی و رسانهها را به همراه داشته است. با این حال برخی رسانههای همسو با صداوسیما در قامت مدافع برآمده و نوشتهاند:
«در بازه زمانی ۲۳ تا ۲۹ مرداد، حداقل ۱۰گزارش تهیه و پخش شده است.» این گزارشها در جای خود لازم و قابل تحسین است اما منتقدان، ماجرای پوشش اعتراض کشاورزان اصفهانی را یادآور میشوند و میگویند تلویزیون باید همان شیوه اصولی را اینبار نیز پیش میگرفت. آیا صداوسیما از سوی نهادهای بیرونی تحت فشار است؟ پیمان جبلی چندی پیش از فشارها بر صداوسیما در ماجرای پخش اتفاقات مربوط به متروپل گفته بود.
مورد چهارم| غیبت در مراسم تشییع اسماعیلی
هفته پیش آئین تشییع منوچهر اسماعیلی در حالی برگزار شد که مسئولان اصلی صداوسیما حضور نداشتند. این اتفاق اعتراض رسانهها را به همراه داشت که چرا در مراسم تشییع این هنرمند فقید و دوبلور مطرح غیبت کردهاند. رئیس صداوسیما و معاون سیما اما بلافاصله بعد از انتشار خبر درگذشت اسماعیلی پیام تسلیت صادر کردند و گویا همین مقدار را کافی دانستهاند.
مورد پنجم| اعتراض به بازپخش سریالها
نداشتن سریال کافی معضل جدی تلویزیون است و به همین خاطر در سال جدید تا دلتان بخواهد شاهد سریالهای تکراری توسط شبکههای سراسری هستیم. مورد تازه آن «وفا» است که از شبکه دو بازپخش شده. تلویزیون مهمترین ابزار جذب مخاطب را از دست داده و همین زمینه انتشار سلسله گزارشهای انتقادی رسانهای و نیز اعتراض مخاطبان را فراهم کرده است. معاون سیما بهتازگی قول حل مشکل را داده است.
مورد ششم| ناکامی سریالهای جدید
علاوه بر این، سریالهای جدید هم چنگی بهدل نمیزنند تا جاییکه تعداد آثار موفق امسال معدود به چند مورد است. مدتی است «راز ناتمام» و «بینشان» روی آنتن شبکههای یک و سه رفتهاند اما بهخاطر کیفیت پایین مورد اعتراض قرار گرفتهاند. مسئولان تلویزیون برای فرار از فشار چه خواهند کرد؟ آنها بهاندازه کافی در چند ماه اخیر وعده دادهاند و حالا وقت عمل است.