آنالیز | ماه من؛ برنامه سحرگاهی شبکه سه
روزنامه هفت صبح | روزهای گذشته تحلیلی داشتیم بر برنامه‌های سحرگاهی شبکه‌های یک و دو. امروز سراغ ویژه برنامه سحر شبکه سه رفته‌ایم که با نام «ماه من» با اجرای نجم‌الدین شریعتی پخش می‌شود.
منظر اول: محتوا | پایه و محور اصلی «ماه من» گفت‌وگو با رزمندگان دوران دفاع مقدس است. در کنار آن بخش زیادی از برنامه به مصاحبه مجری با کارشناسان مذهبی اختصاص دارد. در جایی که یک رزمنده مهمان برنامه است، مخاطب خاطرات شیرین و جالبی می‌شنود. وقتی کارشناس مذهبی مقابل مجری می‌نشیند، سعی این است تا دامنه بحث از صحبت درباره مسائل دینی فراتر رود و مسائل روز را هم در بر بگیرد.
نمونه‌اش شهاب مرادی است که روایت‌های دینی را با اتفاقات روز گره می‌زند. این تمهیدات باعث می‌شود «ماه من» از نظر محتوا هویت خاص خود را به‌دست بیاورد. آیتم‌هایی مشتمل بر سخنرانی، مداحی، مناجات و سحرخوانی دیگر بخش‌های برنامه سحرگاهی شبکه سه را شکل می‌دهد. پخش این برنامه بعد از اذان صبح هم ادامه می‌یابد که غالبا یک کارشناس مذهبی مهمان این بخش است و بخش دیگر به تک گویی مجری اختصاص دارد.
منظر دوم: ساختار| سال پیش «ماه من» در یک دکور ویژه روی آنتن رفت که برگ برنده آن محسوب می‌شد. این دکور روی آب بنا شده بود و همین تمهید به آن جذابیت بصری متفاوتی می‌داد. امسال اما خبری از آن دکور نیست و بار اصلی جذابیت بصری بر تصاویر ویدئووال قرار دارد. در طول برنامه به فراخور، تصاویر پشت سر مجری و مهمان عوض می شود.
این فرمولی است که پیش‌تر در برنامه‌های دیگر مورد استفاده قرار گرفته. عقبگرد دکور «ماه من» برنامه امتیاز منفی آن به حساب می‌آید. این برنامه سعی دارد زمان‌بندی را رعایت کند؛ به همین خاطر گفت‌وگوها بیش از اندازه مطول نمی‌شود و آیتم‌ها در جای خود مورد استفاده قرار می‌گیرند. ضعف به آیتم‌ها برمی‌گردد که فاقد نوآوری ساختاری هستند. شریعتی به‌رغم این که «سمت خدا» را هم روی آنتن دارد سعی می‌کند با انرژی باشد که موفق هم هست.
