ماموریت سخت محمدرضا گلزار در زمین تازه
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | پلتفرمها همچنان در مرحله آزمون و خطا بهسر میبرند. در این فضای جدید، سریالهایی که کف استاندارد را دارا هستند مورد استقبال قرار میگیرند و سریالهایی که به تولیدات تلویزیونی تنه میزنند، پس زده میشوند. درباره برنامهها شرایط متفاوتتر است؛ برخی از آنها توانستهاند جای خود را باز کنند و برخی کار سختی پیشرو دارند.
مسابقه «هفتخان» با اجرای محمدرضا گلزار از مواردی است که بر اساس شواهد هنوز وارد لیست برنامههای محبوب مخاطبان نشده. این سرنوشتی است که پیشتر برنامههای فردوسیپور و ضابطیان آن را تجربه کردند. درباره فرجام آنها و نیز دلایل ناکامیشان در گزارش امروز نوشتهایم.
*** مورد اول| چالشهای گلزار
دو روز پیش از سوی نماوا فهرست پربازدیدهای هفتگی منتشر شد. در این فهرست بهترتیب نام سریالهای «گیسو»، «سیاوش» و «دراکولا» به چشم میخورد. برنامه «همرفیق» با حضور میترا حجار و اجرای شهاب حسینی در رتبه چهارم و مسابقه «هفتخان» با اجرای محمدرضا گلزار در رتبه پنجم قرار دارد.
میدانیم که این مسابقه نوپاست و شاید با گذشت زمان جایگاه بهتری در میان مخاطبان به دست بیاورد. بااینحال فراموش نمیکنیم که نوپا بودن در غالب موارد امتیاز فیلم و سریالهای جدید است. مخاطبان کنجکاو هستند تا از حاصل کار سر دربیاورند و به همین خاطر قسمتهای نخست را با دقت محک میزنند. اگر محتوای تازه به دل نشست، محصول موردنظر را دنبال میکنند.
«هفتخان» مسابقهای است که ویژگیهای لازم برای همراهی مخاطب را داراست. هم اجرای محمدرضا گلزار امتیاز آن محسوب میشود و هم هیجان کافی برای سرگرم شدن را دارد. پس چرا «هفتخان» که شباهت زیادی به مسابقه موفق «برنده باش» دارد، در رتبه آخر پربازدیدهای هفتگی نماوا قرار میگیرد؟ چرا این مسابقه موجآفرینی نکرده است؟
از میان دلایل مختلف میتوان به این مورد اشاره کرد که مخاطبان برای برنامهای که قبلا آن را دیده و از تماشای آن اشباع شدهاند، وقت و هزینه مالی کنار نمیگذارند. چهبسا «هفتخان» اگر مثل «برنده باش» از شبکه سه پخش میشد، شرایط آن ویژهتر میبود. این تحلیل بر اساس سه قسمت از «هفتخان» شکل گرفته. چهبسا در ادامه وضعیت این مسابقه متفاوت شود و جایگاهی مطلوبتر به دست بیاورد.
*** مورد دوم| تجربه ناخوشایند عادل
«هتتریک» نام برنامهای است که عادل فردوسیپور برای تلویزیون اینترنتی آیو به منظور بررسی مسابقات یورو ۲۰۱۶ آماده کرد. این برنامه در دورهای بارگذاری شد که هنوز پلتفرمها جایگاه واقعی خود را در میان مخاطبان پیدا نکرده بودند. «هتتریک» برنامهای استاندارد بود و جذابیت کافی داشت، اما آنطور که باید، مورد پذیرش قرار نگرفت. علاوهبر شرایط بد فضای وب در سال ۹۵، فردوسیپور در تلویزیون برنامه نود را روی آنتن داشت و مخاطب هر هفته با او ملاقات میکرد.
چهبسا اگر «هتتریک» با تغییر فرم و محتوا حالا در فضای وب منتشر میشد، موقعیت بهتری به دست میآورد. بااینحال، آنچه موقعیت عادل در پلتفرمها را تثبیت میکند، برنامهای با موضوع فوتبال خارجی نیست، بلکه ساخت و اجرای برنامهای در مقیاس نود است. سابقه خوب فردوسیپور نزد مخاطب خاص و عام و خوشفکری تیم او از جمله عواملی است که میتواند در پلتفرمها به کمک او بیاید. فردوسیپور سال پیش برای ساخت چنین برنامهای دورخیز کرد، اما مجوز به دست نیاورد.
*** مورد سوم| شکست وقت خواب
در دورهای که منصور ضابطیان در تلویزیون اجازه اجرا نداشت، به همراه گروه خود سراغ فضای وب رفت. آنها با الگوبرداری از «رادیو هفت» برنامه اینترنتی «وقت خواب» را راهاندازی کردند. این برنامه از امکانات و فضای بازتر وب بهره برد و میزبان کسانی شد که در تلویزیون امکان حضور ندارند.
در این برنامه شاهد اجرای زنده گروههای موسیقی با گروه ساز و آوازشان بودیم که خب این امکانی نیست که بتوان در تلویزیون از آن بهره برد. با همه این تمهیدات اما «وقت خواب» موفقیت برنامههای تلویزیونی ضابطیان، از جمله «رادیو هفت» را تکرار نکرد. حتی حالا که سامانههای اینترنتی مشتری بیشتری دارند، باز هم الگوی برنامهای مثل «وقت خواب» نمیتواند صاحب توفیق شود. این دست برنامهها، مناسب مخاطبان مشخص، آن هم به شکل رایگان است.