توضیح ستاره اسکندری درباره حاشیه اخیرش
روزنامه هفت صبح، وحید سعیدی | ستاره اسکندری جزو بازیگرانی است که در کارنامهاش حاشیه پررنگ نداشته. در ماجرای اخیر هم ناخواسته به دام افتاد که خب شرحش را میدانید. جالب آنکه این بازیگر بعد از حاشیه بهوجود آمده، ترجیح داد ساکت بماند که اتفاقا حالا میتوان این سکوت را امتیاز مهم او دانست.
این یعنی ستاره اسکندری برخلاف برخی بازیگران از جنجال و هیاهو استقبال نمیکند و راه شهرت را در فضای پرسروصدا و «اپوزیسیوننمایی» نمیبیند. برعکس، او ساکت ماند، به ایران آمد و «قانون» را ملاک قرار داده است. وقتی سوال را مطرح کردیم ابتدا دودل بود پاسخ دهد. کمی مزهمزه کرد و درنهایت ترجیح داد سکوت را بشکند و درباره این اتفاق توضیح دهد.
* سوالهایی که درباره کارنامه حرفهایتان باید بپرسیم را پرسیدیم. طبعا واکاوی همه آن نیازمند فرصت مبسوطی است که آنوقت میشود کتاب، نه یک گفتوگوی مطبوعاتی(خنده). فقط میماند یک پرسش: شما بازیگر بیحاشیهای هستید اما از فضای مجازی لطمه خوردهاید. انگار برخی گذشتهتان را نمیبینند. دلگیر هستید؟
چیزی که ذهنم را مشغول میکند این مقدار و حجم از خشونت در این فضاست. خشونتی که حتی با هر لفظ و در هر رسانه منعکس میشود. ما ایرانیها ملت مهربان و مهماننوازی بودیم، دلگیر میشوم وقتی میبینم این همه خشونت در فضای مجازی تکثیر میشود و مثل آینه به جامعه بازمیگردد.
چطور میشود بعد از ۲۶سال کار هنری، به کارنامه و گذشتهات نگاه نمیکنند و یک خبر زرد، جای اینهمه سال فعالیت را میگیرد. وقتی اینها را میبینم به یک حس بیهودگی و دلگیری میرسم. مسئله این است که همیشه سعی کردم بدون حاشیه زندگی کنم و اگر تهمت و افترایی هم هست از راه قانونی پیگیری میکنم.
* نکته جالب اینکه در طول مصاحبه خیلیها پیش ما آمدند و از شما امضا گرفتد و عکس دونفری انداختند. پس اینها که در فضای مجازی جور دیگری حرف میزنند، کی هستند؟!
امیدوارم روزی فرارسد که دنیای واقعی بر مجازی غلبه کند. من در این شهر و کشور زندگی میکنم و هنوز هستند نگاههای مهربانی که مرا مورد لطف قرار میدهند، همین برایم کافی است. فضای مجازی یعنی همین آدمهایی که پشت اکانتهای فیک پنهان میشوند و دشنام میدهند به خیال اینکه تاثیرگذارند، در صورتی که اینطور نیست. اصولا در ماجرای اخیر یا اتفاقهای مشابه برای دیگران، میایستم و نگاه میکنم. معتقدم آن آدمها در فضای مجازی واقعی نیستند. آدمهای واقعی در کوچه و بازار هستند.
* تکلیف یک عده مشخص است؛ تعجب از کسانی است که با سناریوی خارجی همراه میشوند.
گاهی امثال من، وجهالمصالحه جریانهای خاص و دشمنیها میشوند. مسئلهای که خیلی دلگیرکننده است، اپوزیسیون خارجنشین و تندروهای داخلی ادبیات مشترکی دارند. ترجیح میدهم درباره خودم صحبت کنم: بهعنوان یک انسان از اینهمه نفرتپراکنی و خشونتگرایی و تبعیض جنسیتی تعجب میکنم. امیدوارم که حداقل کمی هوش انتقاد داشته باشیم به جای فحاشی! امیدوارم بدون تحقیق تهمت و افترا نزیم.
* بهنظر شما در مواقع مشابه نیاز به یک مسئول دغدغهمند نیست تا بزرگمنشی کند و فضا را آرام؟
در فضای مجازی هر موجی که ایجاد میشود نباید سازمانهایی که مربوط به سینما، تئاتر و تلویزیون است را دچار تردید کند. ترجیح میدهم برای جلوگیری از هرج و مرج، قانون اعمال شود. ایران کشور اقوام است. از ترک و لر گرفته تا کرد و بلوچ و… ما در داخل یک سرزمین و در کنار هم زندگی میکنیم. کاش به اینکه کجا زندگی میکنیم و در چه جغرافیای انسانی هستیم، بیشتر توجه کنیم.
* بهنظر شما این تعبیر که فضای مجازی فضای سوءتفاهم است، درست است؟
اشاره کردم که فضای مجازی خشونت دارد ولی آدمها در کوچه و خیابان هنوز خیلی مهربان هستند. نکته مهمتر اینکه چقدر در دنیای مجازی حرفهای آدم وارونه جلوه داده میشود؛ یا با یک تدوین چیزهایی قلع و قمع میشود و با یک تیتر زرد در اختیار مردم قرار داده میشود. مثلا در گفتوگو با رضا رشیدپور درباره فرهنگ ایرانی صحبت کردم و گفتم سرزمین ایران متعلق به همه است؛ از هر قوم و فرهنگ و عقیدهای. ولی این مصاحبه طوری منعکس شد که من چقدر با خودم تناقض دارم!
*** متن کامل گفتوگو با ستاره اسکندری و پرونده مفصل درباره کارنامه تئاتری، تلویزیونی و سینمایی و حاشیههای اخیر او را میتوانید در نسخه پیدیاف صفحه ۱۲ و ۱۳ به تاریخ ۹۸/۰۶/۱۶ بخوانید.