پرسشهای افکار عمومی بعد از ترور دانشمند هستهای
روزنامه هفت صبح، ساعدبرقی | آیا باید همچنان برای نیفتادن در نقشه اسرائیلیها از واکنش نسبت به این ترور دوری کرد؟ نقشهای که میگویند از سوی اسرائیل و سعودی و امارات طراحی شده تا از تنشزدایی احتمالی میان بایدن و ایران جلوگیری کنند و ایران را به سمت جنگ و تشنج سوق دهند؟
یا این که برعکس همین آگاهی بر محدودیتهای ایران و محذوریتهایش در پاسخ ندادن اصلا نقشه اصلی است؟ یعنی استفاده از فرصت برای ضربه زدن و بعد هیاهو به راه انداختن که ایران نباید به دام بیافتد و پاسخ دهد و سپس مصونیت از پاسخگویی ایران؟
کدام یک از این دو پروژه درست است؟ اصلاباید در حال حاضر به کی پاسخ بگوییم؟ به کدام کشور؟ اصلا چگونه میخواهیم پاسخ بگوییم؟در چه حدی؟ پاسخ به این سوالات برای اعضای شورای امنیت ملی و راهبران جامعه ایران بسیار سخت و سرنوشت ساز است. و در اینجا دو گفتمان کاملا مجزا به راه افتاده که هیچ اشتراکی با یکدیگر ندارند. حریف در ظاهر ناشناخته ما دست پیش گرفته و با برگهایش به خوبی بازی میکند.
و یک نکته جانبی: وقتی ۲۰سال تمام به دلایلی موهوم به فساد اقتصادی واکنش نشان ندادیم، آن فساد لاجرم با خودش خیانت را هم به همراه میآورد. با خودش نفوذ را هم به همراه میآورد. این قانون دنیاست.