بررسی دومین قسمت از بازی محبوب دایینگ لایت
روزنامه هفتت صبح، امیر پایدار | استودیوی لهستانی تکلند حدود شش سال پیش با عرضه بازی دایینگ‌لایت تجربه کاملا جدیدی برای بازی‌بازان خلق کرد. گیمرهایی که تا پیش از آن تصویر کلی‌شان از یک بازی زامبی‌محور، مبارزه‌های بی‌وقفه با استفاده از سلاح‌های گرم بود حالا با عرضه دایینگ لایت شاهد بخش‌های پلتفرمینگ و پارکور در یک عنوان با محوریت زامبی بودند.
می‌توان گفت هویت اصلی مجموعه Dying Light نه زامبیها هستند و نه زامبی‌کشی، بلکه امضای این مجموعه بخش پارکور آن است. چیزی که همواره مزیت اصلی این عنوان در مقایسه با دیگر عناوین مطرح بازار بوده است. حالا پس از حدود شش سال تکلند نسخه دوم این عنوان را عرضه کرده است. نسخه‌ای که از هر جهت چند گام رو به‌جلو برداشته است. دایینگ لایت ۲ تجربه سینمایی کم‌نظیری برایتان خلق خواهد کرد.
یکی از ایرادات نسخه اول، داستان نه‌چندان جذاب آن بود. حالا استودیوی لهستانی با علم به این موضوع، داستان را به یکی از نقاط قوت بازی تبدیل کرده است. شاید موضوع اصلی داستان به‌نوعی کلیشه‌ای باشد اما شخصیت‌پردازی مناسب در کنار صداپیشگی خوب و همچنین پرداخت و روایت مناسب، چیزی است که باعث می‌شود تجربه بیست ساعته بخش داستانی همواره برایتان جذاب باشد و همیشه به‌دنبال این باشید که با انجام ماموریت‌های بعدی اطلاعات بیشتری از دنیای آخرالزمانی‌ای که ایدن کالدول در آن گرفتار شده، به‌دست بیاورید.
ایدن، شخصیت اصلی این نسخه، با اطلاعاتی که در ابتدایی قصه به‌دست می‌آورد برای پیدا کردن خواهر گمشده‌اش پا به شهر ویلدور می‌گذارد. جایی‌که عرصه تقابل گروه‌های مختلف بازمانده‌هاست. ایدن باید با انتخاب‌های خود در طول داستان، رابطه خود با این گروه‌ها را مدیریت کند و نهایتا به سرنوشت خواهرش پی ببرد. انتخاب‌های داستانی این‌بار نقشی بسیار اساسی در چگونگی شکل‌گیری داستان دارند.
در بخش اکشن خبری از اسلحه گرم نیست و شاهد تعداد زیادی سلاح سرد هستیم که برخی از آن‌ها قابلیت اضافه کردن عناصری همچون آتش، الکتریسیته و… دارند. همچنین معمولا در محیط اطرافتان گزینه‌هایی برای استفاده در نبردها وجود دارد. مثلا می‌توانید با فعال کردن صدای آژیر ماشین‌های بمب‌گذاری‌شده زامبیها را به سمت آن ماشین بکشانید تا پس از انفجار بمب شاهد تکه‌تکه شدنشان باشید!
شخصی‌سازی سلاح‌ها، استفاده از محیط در مبارزات و همچنین قابلیت دفاع و ضدحمله باعث جذاب‌تر شدن مبارزات بازی نسبت به نسخه قبل شده و گیمر می‌تواند تا حدودی در مبارزات خلاقیت به خرج دهد و قطعا به مرور شیوه‌های ابداعی و خشونت باری از کشتن زامبیها در بازی خواهیم دید. اما همچنان بخش اکشن بازی در حاشیه بخش پارکور قرار می‌گیرد. در واقع چیزی که دایینگ لایت ۲ را از دیگر عناوین بازار متمایز می‌کند همچنان بخش پارکور آن است و نه مبارزات.
تغییرات بخش پارکور در این نسخه واقعا انقلابی بوده و شاهد حرکات و انیمیشن‌های جدید بسیاری هستیم. علاوه بر این ایدن از ابزارهای جدیدی هم بهره می‌برد. از پاراگلایدر گرفته تا طنابی که ایدن را به نسخه آخرالزمانی مردعنکبوتی تبدیل می‌کند! طراحی نقشه بازی به‌طور کامل در خدمت بخش پارکور است به‌گونه‌ای که می‌توانید برای مدت‌های طولانی در نقشه بازی و میان ساختمان‌ها بدون لحظه‌ای وقفه جابه‌جا شوید.
بخش پارکور و مبارزات هرکدام XP خود را دارند که با انجام حرکات مربوط به هر بخش می‌توانید آن را به‌دست بیاورید و قابلیت‌های جدیدی در آن بخش باز کنید. همچنین با پیدا کردن آیتم‌هایی می‌توانید میزان سلامتی و استقامتتان را افزایش دهید. تمام حرکات ایدن میزانی از نوار استقامت را خالی می‌کند. این موضوع باعث شده چه در مبارزات و چه در پارکور به سطحی از برنامه‌ریزی و استراتژی نیاز باشد.
نسخه اول Dying Light از نظر گرافیکی چندان چشمگیر نبود، هرچند سطح گرافیکی پایینی هم نداشت. در یک کلام نسخه دوم هم از این نظر تفاوت چندانی با نسخه قبلی ندارد. گرافیک فنی بازی واقعا چیزی نیست که از دیدنش روی کنسول‌های نسل جدید شگفت‌زده شوید و البته ناامید‌کننده هم نیست. رنگ‌بندی محیط به نسبت نسخه اول کمی شادتر به‌نظر می‌رسد که البته دلیلش می‌تواند این باشد که سال‌هاست از اتفاقات نسخه اول گذشته و انسان‌ها از آن فضای ملتهب و بحرانی خارج شده‌اند.
البته شب‌های بازی همچنان وحشتناک و استرس‌زاست. زامبیها در شب به‌شدت سریع‌تر و قوی‌تر هستند و تعقیب و گریزهای هیجان‌انگیزی در شب‌های ویلدور انتظارتان را می‌کشد. یکی از نقاط مثبت بازی برقراری تعادل میان بخش شب و روز است. این‌بار برخی مراحل مختص قسمت شب هستند. همچنین ساختمان‌ها و فضاهای بسته در طول روز پر از زامبی‌هایی است که از نور به داخل آن‌ها پناه برده‌اند.
در نتیجه با غروب آفتاب این زامبیها از ساختمان‌ها بیرون می‌آیند و فرصت مناسبی برای گشت‌و‌گذار در داخل آن ساختمان‌ها فراهم می‌شود. اجرای بازی روی کنسول‌های نسل جدید تقریبا بدون مشکل و روان است. البته در طول تجربه‌ام از بازی دو دفعه با مشکلاتی مواجه شدم که مجبور به اجرای دوباره بازی شدم. هرچند برخی مشکلات همین حالا هم با ارائه آپدیت برطرف شده‌اند. در مجموع مطمئن باشید با سایبرپانک دیگری مواجه نیستید و می‌توانید بدون دردسر و نگرانی به تجربه بازی بپردازید!
با توجه به بزرگتر شدن نقشه به میزان چهار برابر، سرعت لودینگ در نسخه‌های نسل جدید راضی‌کننده است و جابه‌جایی سریع (فست تراول) نیز بسیار سریع و در حد دو سه ثانیه طول می‌کشد. بازی Dying Light 2 Stay Human عنوانی است که از همه نظر پیشرفت‌های چشمگیری داشته است. محیط وسیع و گزینه‌های متنوع در بخش پارکور و همچنین ماموریت‌ها و فعالیت‌های جانبی پر‌تعداد بازی می‌توانند ساعت‌ها پس از پایان بخش داستانی نیز سرگرمتان کنند.
شرح عکس: جهانی مملو از زامبی با گرافیکی قابل قبول
