ساخت انواع بنز کلاسیک با چهار تکه آهن
روزنامه هفت صبح، هانیه درویش | اگر ببینید باورتان نمیشود؛ ماشینهایی که شاید نسل ما فقط در فیلمها و رژههای کلاسیک از داخل تلویزیون دیده باشند. بنزهای مدل دهه ۲۰و۳۰میلادی که حالا جزو کلاسیکهایی است که بسیاری از افراد کلاسیک باز عاشقش هستند و حاضرند برای آن پول خوبی بدهند تا صاحبش شوند.
حالا بدل این بنزهای قدیمی با قدرت موتور امروزی را میتوان در کارگاه کوچک آقا مهدی عسکرینیا دید. آنجا که تلفیقی از عشق، هنر و استعداد موجب ساخته شدن اتومبیلهایی شده که با قدرت، مقاومت و امنیت بالایی حاضر است زیر پای عشاقش قرار گیرد. با مهدی عسکرینیا که در حال ساختن چهارمین ماشینش است درباره چگونگی شکلگیری این ایده و ساخت ماشینها گفتوگو کردهایم.
مهدی عسکرینیا ۵۴ ساله و اهل خراسان جنوبی است. او سالها در کار ساخت جواهر بود و هنرش را در این کار صرف میکرد اما بعد از دزدیده شدن بخشی از اموالش در این کار، به کار ماشین سازی رو آورد اما ایده ابتدایی این طراحی و ساخت بر میگردد به اتومبیل کلاسیکی که در مرغداریاش وجود داشت.
او در این باره میگوید:«۱۰سال پیش در مرغداری یک ماشین کلاسیک بسیار کهنه داشتم. روزی اتاقش را کندم و رویش کار کردم تا به مرور تبدیل به اولین اتومبیلی شد که ساختم. یکی از دوستانم آن را دید، عاشقش شد و آن را ۲۲ میلیون تومان از من خرید و حالا ۱۹۰ میلیون تومان معامله شده است.» او برای دومین ماشینش بیشتر وقت گذاشت.
چهار و نیم ماه یکسره رویش کار میکرد و خودش میگوید بیشتر تزئینات و ست درآوردن ماشین است که وقتش را میگیرد چون او از متر بسیار کم استفاده میکند و بیشتر اندازهها را چشمی در میآورد. او دومین ماشینش را ۷۰میلیون فروخت و حالا ۵۰۰میلیون تومان ارزشگذاری شده است.
*** ورقهای آهن ماشین شما کمتر از نیم میل و ماشینهای من یک میل است
این اتومبیل ساز زبده با کمترین امکانات و ابزار ماشینها را میسازد و از صفر تا صدش را خودش انجام میدهد. هرچند این مشخص است که موتورگیربکس را حاضر و آماده از شرکت تهیه میکند اما مابقی کارها مثل سیمکشی، تو دوزی، برق و چرخ را خودش درست میکند و میتوان گفت اتومبیل نهایی کاملا کار دست است.
از او میپرسم آیا برای راهاندازی ماشین به لحاظ فنی نیازی به آموزش یا استفاده از اطلاعات فردی که در این کار تخصص لازم را داشته باشد نبوده و او میگوید:«من با آزمون و خطا همه چیز را خودم آموختم و کسی را در این کار سهیم نکردم.» او همچنین میگوید در ساخت ماشینها از ورقهای یک میلی استفاده کرده که باعث شده امنیت آن تا جایی بالا برود که به قول آقا مهدی اگر به کوه هم بخورد آخ نمیگوید. او این حرفش را با اشاره به اینکه خودروسازان دیگر برای ساخت اتومبیلها از ورقهای کمتر از نیم میل استفاده میکنند تکمیل و تصدیق میکند.
*** کوزهگر از کوزه شکسته آب میخورد
مثل تمام کوزهگرانی که از کوزه شکسته آب میخورند آقا مهدی هم فعلا برای خود ماشینی نگه نداشته و ندارد. او میگوید به حدی سفارشهایش بالاست که فعلا برای ساخت ماشینی برای خود و خانوادهاش وقتی ندارد. او هم اکنون از شهرهای اصفهان، تبریز، قوچان، اهواز و لارستان سفارش دارد و کارش به سفارش از کشورهای خارجی هم رسیده است.
او در حال حاضر سفارشاتی از کشور هلند و ایتالیا دارد و در این باره میگوید:« برای هر کدام از اینها باید حدودا پنج ماه وقت بگذارم به همین دلیل تعداد کار و تولیدم در سال بالا نیست. اما من برای مال دنیا کار نمیکنم. این کار عشق و علاقه میخواهد که من آن را دارم ولی باید با توجه به سنم آهسته و پیوسته کار کنم تا بتوانم جوابگوی سفارشها باشم و در انتها دوست دارم برای خودم یک لامبورگینی خاص و منحصر به فرد بسازم.»
*** کارش از کارخانههای ماشین سازی خودمان بهتر است
این ماشینهای کلاسیک هرچند قدرت، سرعت و امنیت بالایی دارند اما پلاک ندارند و نمیتوان از آنها برای عبور و مرور در خیابان استفاده کرد. سازنده آنها میگوید:« این ماشینها نه پلاکی دارند نه پلاک میشوند و مثل موتورهای هزار فقط جمعهها میتوان آنها را حرکت داد و از آنها استفاده کرد اما اگر پلاک کلاسیک شوند میتوان از آن بهراحتی استفاده کرد.»
این خودروهای زیبا و در عین حال عجیب با ورقهای آهنی ضخیم و چکش به این شکل در آمدهاند و این ریزهکاریها هنری است که شاید برخی دستگاههای جدید امروزی از پسش بر نیاید. هرچند این کار با انتقادهایی هم رو به رو شده و افراد کامنتهایی مثل« اگر توانستی موتورگیربکس طراحی کنی بگو ماشین سازم» هم برایش گذاشتهاند.
اما هرچه هست این کار حاصل اراده و خلاقیت است و در برخی موارد از کارخانههای ماشین سازی مثل سایپا و ایران خودرو هم بهتر عمل کرده است. این سبک اتومبیل سازی آوازهاش در رسانههای داخلی و خارجی پیچیده و مید این ایران بودنش( Made in iran) برای ما ایرانیها یک افتخار محسوب میشود.
توضیحات
*
توضیحات
*
توضیحات
*