یادداشت آرش خوشخو درباره نیکی کریمی
روزنامه هفت صبح، آرش خوشخو | تداوم با حفظ کیفیت همیشه من را شگفتزده کرده. برای همین است که برای الکس فرگوسن، کریستیانو رونالدو، عباس کیارستمی، داریوش مهرجویی، ابراهیم حاتمیکیا، جولین مور، جان وین، بونوئل، برسون، جولیت بینوش، مرسدس بنز، پورشه و حتی خانم آگاتا کریستی احترام قائلم. هیچ کاری در دنیا سختتر از همیشه خوب بودن نیست. همیشه در صف اول بودن، همیشه مورد احترام بودن، همیشه حرفهای بودن .
احترام من برای نیکی کریمی از همین منظر قابل تحلیل است. این که در ۱۸ سالگی وارد سینما بشوی در نوزده سالگی مهمترین ستاره روز و حالا پس از ۳۰ سال از آن روزها هنوز خودت را در صف اول چهرههای سینمایی حفظ کنی. کریمی جوان پس از درخشش در عروس بلافاصله مورد توجه تهیهکنندههای سینما قرار گرفت.
چهره جوان و زیبایش شم تجاری همه تهیه کنندهها را برانگیخت. اما فقط به ۵ فیلمی که بعد از عروس بازی کرد دقت کنید. در سن ۱۹ تا ۲۲ سالگی: رد پای گرگ، سارا، پری، بوی پیراهن یوسف، برج مینو! چه کسی مشاورش بوده است؟ نمیدانم. هرچه هست او در شش فیلم اولش با افخمی، مهرجویی، کیمیایی و حاتمیکیا کار کرده است.
او در همین اوج جوانی برای بازی خیره کننده و پیچیدهاش در سارا از جشنواره سن سباستین و نانت فرانسه جوایز بازیگری برد اما در ایران هیات داوران او را لایق جایزه بازیگری ندانستند و جایزه را به فاطمه معتمدآریا برای فیلم یکبار برای همیشه دادند (البته سال ۱۳۷۱ رقابت خیلی سنگین بوده است. به جز نیکی کریمی و معتمد آریا، بازی درخشان هما روستا در ازکرخه تا راین را هم داشتیم)!
در ادامه مسیر لیلا حاتمی و هدیه تهرانی و مهتاب کرامتی هم خیزش نسل متولدین دهه پنجاه در سینمای ایران را کامل کردند. با وجود این ستارههای تازه نفس دایره انتخاب برای او سختتر میشود اما باز هم کارنامهاش قابل دفاع است. دو زن و نیمه پنهان از تهمینه میلانی، روانی از داریوش فرهنگ.
در همین سالهاست که حق مسلم او را برای بازی درخشانش در فیلم دو زن میخورند. او قربانی کینه توزی کارگردان مشهور عضو هیات داوران میشود (سیمرغ را به تهرانی برای قرمز میدهند ) .او در همین سالهاست که در کنار عباس کیارستمی و با پشتکار خاص خودش اصول فیلمسازی را آموخت و در سفرهایش با کیارستمی به خصوص در ساخت فیلم باد ما را خواهد برد عکاسی را نیز تمرین کرد.
در این میان کتاب هم ترجمه کرد. این همه تکاپو برای بازیگری که میتوانست به همان سالی یکی دو فیلم بسنده کند و در ایونتها حاضر شود و تبلیغ شال و روسری و عطر کند. و حالا در سیامین سال حضور حرفهایاش در سینما او پنج فیلم سینمایی در کارنامهاش به عنوان کارگردان دارد که آخری آن یعنی آتابای از بهترین فیلمهای جشنواره گذشته بود.
چندین کتاب خوب ترجمه شده دارد، چند نمایشگاه گروهی عکاسی را از سر گذرانده، در چند جشنواره جزو هیات داوری بوده و به عنوان بازیگر هنوز هم میتواند روبهروی جوان اولها ایفای نقش کند.نیکی کریمی نمادی از کنترل پروژه موفق در ایران است و از این زاویه عمیقا قابل تحسین.